هخامنشيان هم ايزوگام داشتند
بررسي‌هاي باستان‌شناسي و پژوهش‌هاي مختلف در محوطه باستاني تخت جمشيد نشان مي‌دهد كه مهندسان هخامنشي 2500 سال پيش براي عايق‌بندي بخش‌هاي مختلف بناهاي خود از قير استفاده مي‌كردند.
محوطه باستاني تخت جمشيد مجموعه‌اي كامل از سازه‌ها و بقاياي مربوط به دوره هخامنشي است كه در زمان داريوش اول و در سال 518 پيش از ميلاد ساخته شده است. اين مجموعه شامل تخت جمشيد، حصارها، كاخ‌ها، بخش‌هاي خدماتي، نظام‌هاي آبرساني و بخش‌هاي ديگري است.
عليرضا عسگري، سرپرست گروه باستان‌شناسي مجموعه تخت جمشيد گفت: در سال‌هاي متمادي گذشته باستان‌شناسان در جريان كاوش و بررسي محوطه تخت جمشيد با بررسي دقيق مصالح به كار رفته در تخت جمشيد متوجه شدند، مهندسان براي جلوگيري از نفوذ آب هم همواره در جست و جوي چاره بودند. سرپرست تيم باستان‌شناسي در تخت جمشيد با بيان اين مطلب گفت: در جريان كاوش در بخش‌هاي مختلف و در بين جرزهاي سازه تخت جمشيد شامل كف و آب‌راه‌هاي زيرزميني تخت جمشيد به آثاري از قير برخورد كرديم كه نشان مي‌دهد مهندسان اين سازه از قير به عنوان عايق استفاده مي‌كردند.
به اعتقاد عسگري اين قير، نقش ايزوگام را براي سازه عظيم هخامنشي داشته‌است. وي يادآور شد: اين مهندسان از قير سياه رنگ در اين سازه استفاده مي‌كردند. آثار اين قير هنوز هم در بخش‌هاي مختلف تخت جمشيد ديده مي‌شود. قير از نفوذ آب به زير صفه تخت جمشيد جلوگيري کرده و يكي از عوامل مهم براي حفاظت از محوطه باستاني تخت جمشيد در طول 2500 سال بوده است.
مجموعه تاريخي و پايتختي تخت جمشيد مهم‌ترين پايتخت حكومت هخامنشي است كه در استان فارس و در نزديكي شهر شيراز جاي گرفته است.